(Op deze pagina vind u, in twitterstijl, het complete beeld van de misstanden rondom waterstof en waarop de voorlichting te kort schiet.)

Een overzicht

• Waterstof voor auto’s is verspilling van (schaarse) energie. Op de stroom die nodig is om voor  100 km waterstof te maken rijdt een elektrische auto 400 km. Waterstofauto’s zijn gewoon elektrische auto’s met ook een kleinere accu. Het bereik van een waterstofauto is tegenwoordig niet meer groter dan dat van een elektrische auto en voor het tanken ben je, zeker als je meer dan enkele kilometers naar het waterstofstation moet rijden, veel meer tijd kwijt dan aan het laden van een elektrische auto. Daarbij zijn de kosten per km met waterstof minimaal vier maal hoger. (lees meer)
• De voorlichting en reclame van Shell voor waterstof is aan de Reclame Code Commissie voorgelegd. Shell kreeg te horen dat hun reclame misleidend is. (lees meer)
• Een waterstofstation is gecompliceerder en vooral duurder dan laadstations voor elektrische auto’s. Een waterstof tankstation, enkele tankstations op waterstofproductielokaties uitgezonderd, er kunnen daar 36 auto’s per dag tanken, kost 1,6 miljoen euro. Voor dat bedrag kunnen ook zo’n acht snellaadstations met ieder 8 laadzuilen gebouwd worden, totaal 64 laadplekken dus. Voor dezelfde investering en bereik kun je per dag 36 waterstofauto’s tanken tegen ruim 1.500 elektrische auto’s. (lees meer)
• De huidige waterstofdiscussie gaat niet over de vraag of waterstof een goed alternatief is maar om het “aan het werk” houden van bedrijven die geld verdienen aan benzine en diesel en aan het huidige aardgasnet. Met dat in het achterhoofd interpreteren we onlogische en vooral on-economische “oplossingen” die gepromoot worden. Het kost de belastingbetaler enorm veel geld en levert per saldo vijf maal zoveel CO2 uitstoot op (lees meer)
• Het is een illusie om te denken dat er voldoende groene waterstof zal zijn om zelfs maar het door de overheid (waarom eigenlijk overheid? waarom niet de markt?) geplande aantal van 15.000 waterstofauto’s en 50 waterstofstations in 2025 te halen. We rekenden het uit. (lees meer)
• Vaak wordt gesproken over de Hesla-Tesla. Het zou een voorbeeld zijn voor wat er gaat gebeuren. Maar: Een Hesla is gewoon een Tesla met een eigen batterij en als extra een kleine brandstofcel (fuel cell) waarmee hij een paar honderd kilometer verder komt, tegen inlevering van een flink stuk bagageruimte, enkele tientallen duizenden euro’s en de garantie. De huidige Tesla Model S heeft een bereik van ruim 500 km. De Hesla rijdt nog maar zo’n 50 km verder.(lees verder)
• De huidige waterstof, zoals gebruikt door met name de industrie en een handjevol waterstofauto’s (begin 2019 rond 50 stuks tegenover 50.000 elektrische auto’s) komt voor 95% uit aardgas en is dus totaal niet schoon. Er is weliswaar geen uitstoot door de waterstofauto zelf , maar die uitstoot is er al ruimschoots geweest bij het maken van de waterstof. (lees meer)
• De bouw van enkele gigafabrieken voor de productie van groene waterstof, gaat zoveel elektrische energie vragen, dat kolencentrales moeten worden bijgeschakeld. Om die reden heeft groene waterstof geen lagere, maar juist een hogere uitstoot van CO2 als gevolg. (lees meer)
• Het aardgasnet is niet “zomaar” geschikt om er waterstof door te laten stromen. Daarvoor moet een behoorlijk deel van het net vervangen worden. (lees meer)
• In de discussie wordt door de voorstanders verwezen naar bijvoorbeeld Japan waar meer op waterstof wordt ingezet. Zo worden de Olympische Spelen omlijst met waterstoftoepassingen. Dit lijkt mooi, maar er wordt niet bij gezegd dat Japan de waterstof maakt uit fossiele brandstof en de waterstof dus helemaal niet groen is. Toyota zou alle vervoer tijdens de Olympische Spelen van 2020 uitvoeren met voertuigen op waterstof. Inmiddels heeft Toyota laten weten dat dit toch gewone elektrische voertuigen zullen zijn.