Ons Aardgasnetwerk
Is het aardgasnet geschikt voor het transport van waterstof?
Er is consensus dat er zonder al teveel problemen 20% waterstof bij aardgas gemengd kan worden, dus 80% is dan nog gewoon aardgas. De wetgeving stond tot 2016 slechts 0,02% waterstof toe. Dat is in 2016 verhoogd tot 0,5%.
Daarboven dienen leidingen, compressoren enz aan hogere eisen te voldoen.
Bij 100% waterstof moet, mogelijk een klein deel recent aangelegde kunststof gasleidingen uitgezonderd, de gehele infrastructuur worden vervangen. Er moeten niet alleen heel veel nieuwe transportleidingen maar ook duizenden windmolens en een aantal grote electrolysers worden gebouwd om die waterstof te maken.
Dat kost tientallen miljarden. De Gasunie dacht aanvankelijk dat de kosten voor aanpassing van het gasnetwerk met 700 miljoen euro wel zouden meevallen. Recent is die prognose naar boven bijgesteld tot 1,5 miljard euro.
Vele honderden kilometers oude stalen buizen die aardgas nu prima transporteren, zouden voorafgaand aan het transport van waterstof moeten worden gecoat of vervangen. Omdat men er van uit gaat dat die vervanging sowieso binnen nu en 15 jaar gaat gebeuren, worden die kosten niet meegerekend.
Echter, die oude buizen hoeven voor het transport van aardgas helemaal niet gecoat of vervangen te worden.
Grote investeringen in het gasnetwerk maken een lock-in van gas aantrekkelijk.
In volledig door waterstof verwarmde huizen moeten alle gasapparaten worden vervangen.
Het is veel verstandiger dat geld te investeren in uitbreiding en verzwaring van het elektriciteitsnet.
Het gasnetwerk dan maar afschrijven? Nee hoor, we blijven zeker nog 25 tot 30 jaar gas gebruiken. Gewoon onderhouden dat netwerk maar geen miljarden investeren voor het transport van waterstof en de extra benodigde opwekkingscapaciteit. Die extra opwekkingscapaciteit voor elektriciteit is wel nodig om van het gas af te gaan en in plaats van waterstof liever warmtepompen en elektrische auto’s van stroom te voorzien.
