Op deze pagina lezen we wat waterstof eigenlijk is, geen brandstof maar een energiedrager

Waterstof

Waterstof wordt het liefst aangeprezen als een “brandstof”. Dan wordt er gezegd dat een auto op waterstof rijdt, alsof waterstof de motor voedt zoals benzine en diesel dat doen. Dat klopt niet.

Waterstof is geen brandstof maar een energiedrager.

Zo rijdt een waterstofauto gewoon op elektriciteit zoals elke elektrische auto. Het grote verschil is dat de energie in een elektrische auto wordt opgeslagen in een accu en bij een waterstofauto in een zeer grote tank met waterstof waaruit elektriciteit wordt opgewekt die dan de elektromotor aandrijft. Omdat het vermogen dat een brandstofcel (fuelcell) beperkt is heeft een waterstofauto ook gewoon een batterij, maar die kan kleiner zijn.

Dan komt natuurlijk de vraag hoe we aan waterstof komen, hoe deze gemaakt wordt.

Waterstof lijkt iets nieuws, maar wordt al vanaf de Tweede Wereldoorlog gemaakt uit aardgas ten behoeve van industriële processen. Dat proces heet steam reforming. Op zich een beproefde manier en het werkt technisch gesproken prima.

Denk aan Tata Steel (vroeger Hoogovens) waar waterstof een bijproduct is van de op grotere schaal benodigde zuurstof. Yara in Sluiskil is met een verbruik van 2 miljard m3 aardgas één van de grootse industriële gebruikers van aardgas voor de waterstofproductie voor het via ammoniak maken van kunstmest. Totaal 360.000 ton waterstof, de helft van de hele Nederlandse waterstofproductie, wordt uit die 2 miljard m3 aardgas door steam reforming gemaakt.

Het nadeel is echter dat dit proces gepaard gaat met een enorme uitstoot van CO2. Per geproduceerde kg waterstof gaat ruim 10 kg CO2 de atmosfeer in. Daar worden we niet blij (meer) van.

We willen namelijk juist die CO2 uitstoot verminderen. Een oplossing zou kunnen zijn om de CO2 af te vangen en ergens, bijvoorbeeld diep onder grond, op te slaan zodat het niet in de atmosfeer komt. Mede door lokale protesten is het daar nog niet van gekomen. Ook de kosten van het ondergronds opslaan van CO2 loopt al snel op tot boven de 100 miljoen euro. De overheid wordt gevraagd de kosten hiervoor te dragen.

Een andere manier om waterstof te maken is uit elektriciteit via elektrolyse.

Nu we dit hebben vastgesteld gaan we kijken naar de manier waarop waterstof wordt gemaakt, want waterstof kunnen we niet zomaar ergens oppakken.De manier waarop waterstof wordt gemaakt bepaalt dan weer hoe schoon de productie van de waterstof is. Afhankelijk van dit proces spreken we van resp. grijze waterstof als meest vervuilende, groene waterstof als minst vervuilende en dan hebben we nog de tussenvorm blauwe waterstof, waarbij de vervuilende CO2 van de grijze waterstof onder de grond wordt gestopt. We gaan er hier nader op in:

Grijze waterstof — Uit aardgas waarbij alle CO2 in de atmosfeer komt.

Blauwe waterstof — Uit aardgas waarbij de CO2 wordt afgevangen.

Groene waterstof — Uit duurzame energie.